මාගේ ඉදිරි ගමන පිළිබඳව සිතමින් මා ඇඳ මතට වී සිටියේ නිවන්ති මා ගෙල පැලඳූ බ්‍රයන්ගේ මුදුවද සමගය. අද දිනයේදී මාගේ සිතට යම් සැහැල්ලුවක් දැනෙන්නට විය. වෙනදා කල්පනා ලෝකයේ සැරිවසරමින් මතකයන් අතරෙහි අතරමන් වෙමින් නිදියාමට වෙරදරන මා අද දිනයේදී ඉතා ඉක්මනින්ම නින්දට වැටුනේ මටත් නොදැනීමය.
"පුතේ, මාසයක්ම ඔයා හිටියනෙ නිකන්. මම ඉතින් ඔයාට මොකුත් කිව්වෙ නැහැ. ඒත් ඉතින් මේ සෙල්ලම හැමදාම කරන්න බැහැනෙ. ඔයා ගැන ටිකක් හිතන්න. ඔයාට ලොකු නංගියෙකුත් ඉන්නවනෙ."
"හරි අම්මෙ. තව ටිකක් මෙහෙම ඉන්නම්."
"අනේ මන්දා ... දැන් ඔයා ඔය කොහෙද යන්න ලෑස්තිවෙන්නෙ."
"මම ඉමාෂලගේ දිහා ගිහින් එන්නම්. අන්කල් මට කතා කරල කිව්වා ඇවිල්ල යන්න කියලා"
