කාර්යය බහුල වූ දින කීපයක් ගත කෙරුවද කාර්යය බහුල බව නොදැනුනේ පියුමි නිසා වියයුතුයැයි මම කල්පනා කෙරුවෙමි. දිනෙන් දින ඈ මාහට ලෙන්ගතූවද මා අසල දැවටුනද යොවුන් ආදරයකට මුල පීරීමට ඇය තවමත් කෝඩුකාරියකැයි යන සිතුවිල්ල මාගේ සිත තුල තිබුනි. තවද කෙවින්ගේ බැල්මද ඇය කෙරෙහි තිබූ නිසාදෝ මගේ එදිනෙදා ජීවන රටාව මදක් සන්කීර්න වී තිබුනි. කරුනු කාරනා මසේ සිදුවෙද්දී අප සියලුදෙනාටම සතුට ගෙනදන්නා වූ කරුනක් වූයේ මෘදුකාන්ග තරඟාවලියේ ජය අපට හිමිවී තිබීමය. නැතිනම් අපේ නිර්මානයක් වූ පාර සොයන්නා නොහොත් පාත් ෆයින්ඩර් අනෙක් සියළුම තරඟකරුවන් පරදා ජයගෙන තිබීමය. ජයග්‍රාහී සතියක ආදරය පිරුණු මාවත් ඔස්සේ මාගේ ජීවිතය ගෙවී යද්දී මගේ මනසට හිසරදයක් වූ තවත් එක කරුනක් විය. එනම් මොහොමඩ් සමග මා අතගසා තිබූ මත්ද්‍රව‍ය්‍ය ව‍ය්‍යාපෘතියය.
අපගේ ගැනුම්කරුගේ අවෂයයතාව වූ මත්ද්‍රවයය කිලෝග්‍රෑම් හතරට අමතරව තවත් ගෑම් අටසීයක් වැඩිපුර මොහොමඩ් රැගෙනවිත් තිබුනේ අප දෙදෙනාගේම සැලසුමට අනුව හා ගනනය කිරීම් වලට අනුකූලවය. මෙය ක්‍රමානුකූලව ඇසිරීමට අලුත් අදහසක් නොතිබූ නිසාත් ආරක්ෂාකාරී පිළිවෙලක් අවශයය වූ නිසාත් අපගේ සාම්ප්‍රදායික තේ පැකට් ක්‍රමය යොදා ගැනීමට මම සැලසුම් කෙරුවෙමි. එමනිසා අපට අවෂයය බ්ලැක් ටී වර්ගයේ තේකොල සැලකියයුතු ප්‍රමානයක්ද රැගෙන ඒමට අපට සිදුවිය.
"මොහොමඩ් සේරම හරි නේද. ඉතුරු තේකොල ටික ඔයා ගෙදර ගෙනියන්න. මටත් ඔය පොඩි පෙට්ටියක් තියන්නකො"
"වැඩේ හිතුවට වඩා අමරු උනා නේද පොඩි මහත්තයා. ඒක නෙමේ ඇයි මට තේකොල පැකට් ගේද්දි තැන් හතරකින් විතර ගේන්න කිව්වෙ"
"අපි මේ ටික දෙන්නෙ ෆොරින කෙනෙක්ටනෙ මොහොමඩ්. අනික තේ කොල පැකට් මෙච්චර ගොඩක් එකම තැනින් ගන්නකොට කාට හරි සැක හිතෙන්න පුලුවන්නෙ. ඒකයි මම් එහෙම කිව්වෙ"
"හරි අපි දැන් කොහොමද මේ ටික ගෙනියන්නෙ. ට්‍රැවලින් බෑග් එකක දාමු නේද"
"ඔව් එහෙම කරමු. මම තේකොල පැකට් එකිනෙක අඩුක්කරල තියෙන්නෙ රටාවකට. ඒ නිසා ඇත්ත තේකොල පැකට් එක්ක වෙන්කරල අදුනගන්න පුළුවන්. අනික මොහොමඩ් ඔයා ඔය ටික බෑග් වලට අසුරද්දි කල්පනාවෙන්. යටම තට්ටුවයි උඩම එකයි ඔරිජිනල් තේ කොල දාන්න හරි. එතකොට පැත්තට පේන පෙට්ටි වලටත් සේරම ඔරිජිනල් දාන්න. මැද්ද අඩුක්කරද්දි මම ඇඳල ඇති රටාවක්. අන්න ඒ රටාව බලාගෙන අඩුක් කරන්න. මොකද මේච්චර තේ කොලගොඩක් ෆොරිනකෙනෙක් ගෙනියනකොට අනිවාර්යයෙන්ම චෙක් කරනවා. ඔය මගේ රටාවට අඩුක් කලාම අහුවෙන්න තියන සම්භාවිතාව ගොඩාක් අඩු වෙනවා."
"වැඩේට ටිකක් වෙලායාවි නේද පොඩි මහත්තයා. ඔයා යන්න ගෙදර දැන් රෑ වෙලානෙ. පොඩි මහත්තයට ගෙදරට උත්තර බඳින්නත් වෙයිනෙ තවත් වෙලා ගියොත්. මම මේ ටික පරිස්සමට කරල තියන්නම්."
"ඔව් ඔව් ඒක ඇත්ත. මොහොමඩ් එහෙනම් ඔය ටික පරිස්සමෙන් තියන්න. මේ කාමරේට කාටවත් එන්න දෙන්න එපා. තව දවස් දෙකයිනෙ තියෙන්නෙ ඩිලිව කරන්න. මම ඒ ගැන හෙට කල්පනා කරන්නම්. අනික බ්ලැක් ටී කොහෙන්ද කියල කවුරු හරි ඇහුවොත් අපේ නුවර එළියෙ අමරෙ දුන්න කියන්න."
"ඒ ගැන බය වෙන්න එපා. මේ ගෙදරට කවුරුත් එන්නෙ නැහැ. එහෙනම් ඉක්මනටම ආයේත් හමුවෙමු පොඩි මහත්තයා"
මෙම බෑගයන් ප්‍රවාහනය කිරීමට පහසු උවද එය තරමක් සන්කීර්න කටයුක්තක් බවට පත්වූයේ අප සියලුදෙනාම ආරක්ෂාවිය යුතු නිසාත් ප්‍රමානය මදක් වැඩිවූ නිසාත්ය. තේ කොල සුවඳ තිබූ මාගේ ඩෙනිම හා බැනියම සේදීමට දමා මාද පිරීදුවූයේ මෙහි තිබෙනාවූ බරපතලකම ගැන නැවතත් සිතන අතරතුරදීය. මා අසලින් හැමූ තේකොල සුවඳ නිසා අම්මාගේ හා නන්ගීගේ නොයෙකුත් ප්‍රස්නවලට සාර්තකව පිළිතුරුලබා දුන් මම සුපුරුදු පරිදි කොට්ටය මත හිස සඟවාගත්තේ පියුමි ඇයගේ අම්මාගේ දුරකථනයෙන් සුභ රාත්‍රියක්යැයි එවා තිබූ කෙටි පනිවිඩයට පිළිතුරු දෙන ගමන්මය.
"කෝ ඩිලා මේ අමිලයයි දිනුකයි"
"අනේ මන්දා ගයාන්. මග කියලනම් කිව්වා. ඒත් ..."
"හරි අපි එයාල එනකම් වැඩේ පටන් ගනිමුකො. මම අද කට්ටියට එන්න කිව්වෙ අපේ පාත්ෆයින්ඩර් නිසා අපට සැලකිය යුතුමුදලක් ලැබෙන්න තියනවා. ඒක අපු කට්ටිය බෙදාගමුද නැතිනම් අපේ ඊළඟ සෙමෙස්ටර් එකෙන් අඩු කරන්න කියමුද"
"ඔන්න ඕක අපි පස් දෙනා බෙදා ගමු රොෂෙන්"
"මොකද්ද කසුව ඒ කතාවෙ තේරුම. පහක් නෙමේහතක් ඉන්නවා. ඇයි අරුන් දෙන්නා. උන් දෙන්න මේකට මහන්සි උනා අපිට වඩා."
"හරි හරි ලක්ෂිත ඕකට තරහ ගන්න එපා. කසුවට වැරදිලා කිවවෙන්න ඇති"
"වරදින්න.. අනේ මේ."
"ගුඩ්මෝර්නින් සෙට් එකටම. මොකද මෙතන වෙන්නෙ. උණුසුම් තත්වයක්ද"
"ඔය ආවෙ දෙන්නම. මොකෝ බන් පරක්කු උනේ"
"කොහෙද මම දිනුකල දිහා යනකොටත් යාළුවා නිදි. ඇහැරවල දත් මද්දවල තමා අරන් ආවෙ"
"අපි මේ කිය කිය හිටියෙ, පාත්ෆයින්ඩර් එකෙන් ලැබන සල්ලි අපි බෙදා ගනිමුද නැතිනම් ඊළඟ සෙමස්ටර් එකෙන් අඩු කරන්න කියමුද කියලා"
"අනේ රොෂෙන්, ඕක මටයි අමිලයටයි ඕන නැහැ. උඹල බෙදාගනිල්ලා"
"ඔව් බන්. අපි උඹලට හෙල්ප් කලාතමා. ඒත් උඹලනෙ මහන්සි උනේ ගොඩක්. "
"දෙන්නම කටවහගන්නවද, මම අපේ මැනේජර්ට කියන්නම් අපි හත් දෙනාගෙ ඊළඟ සෙමස්ටර් එකෙන් අඩු කරන්න කියලා."
"හරි හරි රොෂෙන්ට ඕන දෙයක් කරන්නකො. "
අපි මෘදුකාන්ග තරඟාවලිය ජය ගැනීම නිසා සතුටින් සිටි රොෂෙන් ඔහුගේ වියදමින්ම අප පන්තියේ සිටි සියලුම දෙනාට තේ පැන් සන්ග්‍රහයක් සූදානම් කර තිබුනේ අප කාගේත් හමුවීමේ තිප්පොල වු ඔඩීලියා උඩ ත්ට්ටුවේය. තේ කොල සුවඳ පවා අප්‍රසන්නව සිටි මම එවගක් නොපෙන්වා අමාරුවෙන් උගුරෙන් පහලට යවා ගත්තේ තරමක් අසීරු වූ වෑයමකිනි.
"මම අද දිනුක අයිටට කැමතියි කියනවා, උඹල මොකද කියන්නෙ"
"පියුමි.. උඹ සිරාද කියන්නෙ."
"ඔව් ඇයි.. "
"පියුමි උඹ ඔය ගත්ත තීරනයට මම සියයට සීයක්ම එකඟ වෙන්නෙ නැහැ. ආයෙමත් හිතපන් ටිකක්"
"මම ඒ කොල්ල ඉන්න එක්ක උඹල තියන අමාරුව මොකද්ද තිනුරි. ලිඟ මගේනම්, වතුරත් මගේනම්, ඇදගෙන නාන්නෙත් මම නම් උඹට තියන අමාරුව මොකක්ද"
"මම අකමැත්තකට නෙමේ බන් කියන්නෙ. ඒ කොල්ල උඹට ගැලපෙන්නෙ නැහැ. බලපන්කො උඹේ තත්වෙයි ඒ කොල්ලගෙ තත්වෙයි. අනික පියුමි උඹ අද මට බනීවි. ඒත් මතක තියාගනින් ඒ කොල්ල නිසා උඹට අඬන්න වෙනව පුදුම විදිහකට කවදා හරි"
"මොකද්ද තිනුරි. පියිමිය ඒ කොල්ලට කැමතිනම් ඉතින් අපිට මොකුත් කියන්න බැහැනෙ. අනික මේකි අපේ යාළුවා."
"ඇයි තිනුරි උඹ එහෙම කිව්වෙ"
"නැහැ පියුමි මට හිතුනා ඒකයි කිව්වෙ. මම හිතනව වැඩි නිසාද මන්දා"
"ඒ කොල්ලට මම ආසයි බන්. එයා මාර ගති."
"හරි හරි දැන් ඕව අමතක කරපල්ලා. කොහොම හරි පියුමි දැන් ආදරවන්තියක් වෙලා. අපේ සෙට් එකේ පළමු පෙම් කිරිල්ලිය. පාටි එකක් ඕන හරි"
"හරි හරි.. දෙන්නම් දෙන්නම්.. හැබැයි මම තාම පොඩි වැඩිද මන්දා බන් ඔය ලොකු වැඩ කරන්න. අනික තාම ඕලෙවල් ලිව්ව විතරනෙ"
"ඒ පාර මොකද උඹට උනේ පියුමි.."
"නෑ ඉතින් මම නිකමට කිව්වෙ .."
"ඕකනෙ ඉතින්. උඹෙත් එක වචනයක් නෑනෙ. වැනෙනවනෙ. උඹමනෙ ඒ කොල්ලව තෝරගත්තෙ. අනික උඹල දෙන්න මෙච්චර දවස් කතා බහ කලානෙ."
"ඒක තමා පියුමි මම කලින්ම කිව්වෙ උඹට. කොහෙද ඉතින් උඹ මා එක්ක කොක්කටමනෙ එන්නෙ. අනික පියුමි ආදරේ කියන්නෙ ලස්සන දෙයක්. ඒ වගේම වගකීමක්. උඹ තාම පොඩි කෙල්ල. ටිකක් මෝරල එනකොට උඹට තේරුනොත් ඒ කොල්ල නෙමේ උඹේ වීරය කියල , එතකොට මොකද කරන්නෙ."
"තිනුරි .. පියුමියගෙ කැමැත්තනෙ බන්. අනික කෙල්ලො අපිට ආදරේ තහනම් නැහැනෙ. උඹ බය වෙන්න එපා. තිනුරිය ඔය උඹට තියන ආදරේට හැමවෙලේම විපක්ෂෙවගේ ඇද කියන්නෙ. අපි ඉන්නවා බන් උඹ එක්ක"
"මට උඹල කියන ඒව නොතේරෙනව නෙමේ. ඒ උනාට ඒ කොල්ල මට විෂේෂයි බන්. හේතුවක් කියන්න දන්නෙ නැහැ. එයාව දකින හැම වෙලේම මට හිතෙන්නෙ එයාගාවටම වෙලා ඉන්න.. ඒ හැඟීම් පුදුමාකාරයි බන්. මට විස්තර කරන්න තේරෙන්නෙ නැහැ"
"උඹල ලඟට වෙලා ඉන්නම විතරමද හිතෙන්නෙ"
"හිරු...නි ... තාම අපි පොඩි කෙල්ලෝ හරි..ද ... ඒව පස්සෙ බලමුකො"
"ආ .. කෙල්ල ඒ ගැනත් හිතල ඉවරයි එහෙනම්. බලපල්ලකො මූන රතු වෙච්චහැටි ලැජ්ජාවට"
"ඒක තමා තිනුරි.. මොකෝ උඹ ඇඹරෙන්නෙ. හරි දැන් කියපන්කො බලන්න උඹ කැමතියි කියන්නෙ කොහොමද. අනික උඹ ඉස්සර වෙන එක හරිද"
"එයා කිව්වා බන් දවසක් මට පළවෙනි අඩිය තියන්න, එයා ඉතුරුව බලාගන්නම් කියලා"
"හම්ම්ම්.. දැන් මොකද්ද උඹේ ප්ලෑන් එක"
"ලස්සනට හිරු පායල තියන මේ උදෙයේ කුරුළු හඬ ඇහෙනකොට, ඇඟ කිලිපොලා යන සීතල සුළඟක් හමනකොට, මුලු පරිසරයම නිහඬ වූ වෙලාවක, මොහොතකකට එයා එක්ක තනි වෙලා ඒ ආඩම්භර ඇස් දිහා මොහොතක් බලාගෙන ඉඳල, රහසේම කනට කරල කියනවා මම ඔයාට කැමතියි දිනුක අයියා කියලා"
"ඔ ..හ් ... මයි ගෝ....ඩ්..... පියුමි උඹ හොන්දින් නේද, උඹේ ඔළුවවත් වැදුනද අද උදේන්ම කොහෙ හරි"
"ඉතින් ඕකනෙ උඹල එක්ක බැරි. කොහොමද මගෙ රොමැන්ටික් සීන් එක"
"ඔය සීන් එකට තව දාන්න තිබ්බනෙ මොකක් හරි උස තැනක උඹ අත් දෙක දෙපැත්තට දිගහැරන් ඉන්නකොට කොල්ල පිටිපස්සෙන් ඇවිත් උඹව බදාගන්න එකකුත්"
හිතුවක්කාර ආදරය ඊළඟ මොහොතට ...
No comments:
Post a Comment